maandag 18 februari 2019

Intelligentie?


Wat is intelligentie? Of, om specifieker te zijn: Wat geeft mensen de indruk of iemand al dan niet intelligent is/een hoog IQ heeft? En dan vooral afgaande op online contact.
Hoe ik hier zo bijkom? Het spookt al een tijdje door mijn hoofd, de trigger is dat iemand gisteren op internet een opmerking maakte ‘Je IQ is bijzonder hoog’
Hoezo dan? Omdat ik handig ben met taal? (Op de grammatica na dan. Stomme dt’tjes ook altijd…)
Maakt dat ik toen ik 11 was 1984 van George Orwell las mij intelligent, of vooral nieuwsgierig en geobsedeerd door Big Brother? Persoonlijk denk ik het laatste, aangezien dat de aanleiding was.

Vaak denk ik dat ik een stuk gelukkiger zou zijn als ik dommer was, zou het minder frustratie oproepen als ik niet zou kunnen zien wat voor potentieel ik heb maar dat niet kan benutten? Om minder over alles na te denken en gewoon te zijn? Een cliënt uit de gehandicaptenzorg is ondertussen 80 jaar en een van de meest gelukkige mannen die ik ken. Hij straalt vrijwel altijd, is erg optimistisch en vrolijk. Als ik hem vergelijk met mijn grootouders dan is hij duidelijk gelukkiger.

 Voor de duidelijkheid: Ik ben niet dom, en dat weet ik zelf ook. Maar om mezelf nou intelligent te noemen of een hoog IQ te geven? Nah, denk persoonlijk dat ik bij de middenmoot hoor. En dat is helemaal prima wat mij betreft.

Op de middelbare school ben ik, heel praktisch, van VWO naar VMBO gegaan… Een erg effectieve manier om ouders te irriteren overigens. Hoezo? Tsja, ik kon niet leren, dat ook aangegeven bij een docente in een gefrustreerde bui maar die gaf terug dat ik juist hartstikke goed kan leren… Die rapporten zijn op zich wel grappig om te zien, 7’s en 8-en voor de normale vakken (Nederlands, geschiedenis, aardrijkskunde, godsdienst, economie… Eigenlijk de vakken waarvoor de tekst doorlezen, opletten in de les en wat aantekeningen maken genoeg was) en telkens op de moderne vreemde talen (Frans, Duits, Engels voor een deel) gezakt. Waarom? Tsja, ik heb nooit geleerd om te leren. Als in, ik heb nooit goed geleerd om woordjes te stampen.
Overigens was het VMBO de 2 meest relaxte jaren ooit. Voor bepaalde vakken mocht ik geen huiswerk meer maken omdat ik te ver voorliep (Maandje of 3, 4) en uit verveling maar het natuur/scheikunde huiswerk van mijn vriendinnen die nog wel op VWO zaten ging maken.

Op den duur, uit pure verveling, maar leesboeken meegenomen naar school om tijdens de les te gaan zitten lezen als ik mijn huiswerkopgaven al af had… Gaf erg interessante reacties bij leraren, vooral toen ik ook nog eens in het Engels ging lezen. Een 15/16 jarige die The Hitchhikers Guide to the Galaxy las? Ik zag het probleem niet zo, docenten die dachten mij ergens op te betrappen keken alsof ze vuur zagen branden en hadden zoiets van ‘Je leest zo’n dik boek, in het Engels?!’ ‘Uhm, ja?’ ‘Oh, lees maar door dan.’
Het bleef hilarisch toen een klasgenote het oneerlijk vond dat ik een 8,5 i.p.v. het maximum van een 8 kreeg voor mijn Engelse boekverslagen… ‘Dat is niet eerlijk! Zij leest hele dikke boeken in het Engels!’ Tsja, er was net een nieuw Harry Potter boek uit en vond dat ik er dan net zo goed gelijk een verslag van kon schrijven. J

Maar, maakt mij dat intelligent of simpelweg raar? MBO was ook vrij simpel gehaald. HBO helaas 2 keer door omstandigheden voortijdig moeten beëindigen, maar dat vond ik ook niet zo moeilijk… Enige wat ik deed was braaf de tekst voor de les lezen, naar de hoor/werkcolleges gaan, aantekeningen maken, misschien voor het tentamen nog eens het boek + de powerpoints doorlezen en voilà.

Daar staat tegenover. Als ik echt zo intelligent zou zijn als mensen zouden denken, zou ik dan niet op mijn dooie gemak het VWO en daarna universiteit gedaan moeten hebben?  Zou ik dan niet theromodynamica, statistiek en hogere wiskunde met gemak gehaald moeten hebben i.p.v. telkens net wel/net niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten