vrijdag 31 oktober 2014

"(Te) dun? Wie? Ik?! Heb je wel eens goed gekeken?!" a.k.a. touwtjesoefening


Als jij bij een van de (vele) mensen hoort die me wel eens heeft verteld dat ik (te) dun aan het worden ben, weet je ongetwijfeld dat ik óf zo reageer, óf er overheen praat.

Maar hoe komt dat eigenlijk? Tsja.. Om te beginnen, zie ik het oprecht niet.
Tsja, ik weet heus ook wel dat een maatje 34/36/38 een stuk kleiner is dan maat 44/46 (Wat ik had toen ik met afvallen begon.)
Echter is de boodschap die ik krijg niet "Ik ben dunner" maar "Ik ben NOG DIKKER geweest!!"

Ik heb vaak het idee dat anderen (jullie dus) mij veel dunner inschatten dan ik in werkelijkheid ben. Vooral omdat sommige van jullie (Hoi Broertje! Hoi zusje!) mij hebben gezien in een bikini/badpak, terwijl ik op dat moment tussen de 58 en 60 kg zat - een kilo of 8-10 lichter dan nu. En eigenlijk heb ik zelf het idee dat jullie dat nog steeds voor je zien, omdat ik oprecht geen uitstekende botten zie.

Maar goed: Hoe ik hier ineens op gekomen ben?

Sinds een tijdje (Lees: Een maand ofzo) krijg ik Psycho Motorische Therapie (PMT). Dit is een vorm van behandeling die primair is gericht op je lichaam, dus: Sensaties, de manier waarop je je lichaam ervaart, lichaamsbeeld. Maar ook (in groepen) bijv. de manier waarop je in een groep functioneert, welke rol je automatisch aanneemt, hoeveel ruimte je durft in te nemen, etc.

Een van de oefeningen bij een vertekend lichaamsbeeld is een simpel, maar effectieve, touwtjesoefening:

Het werkt eigenlijk heel simpel. Eerst moet je via een touwtje neerleggen hoe groot/breed dat je bent. Vervolgens leg je een 2e touwtje neer met hoe je zou willen dat het was en als laatste word dat specifieke lichaamsdeel met een 3e touwtje opgemeten, om te laten zien hoe breed het in werkelijkheid is.

Dit heb ik al een paar weken geleden moeten doen, maar wow, wat was dat confronterend! Tsja, ik had ondertussen ook wel door dat mijn lichaamsbeeld misschien een klein beetje vertekend zou zijn, maar ik realiseerde me toen pas hoe erg dun ik eigenlijk ben... Ik schrok er eigenlijk zelf van.


Tsja, grote foto, ik weet het - maar zo zijn alle touwtjes tenminste te zien. Hierboven is het donkerblauwe touwtje hoe breek ik denk dat ik ben - hoorde eigenlijk je lichaam als een koker te zien, dus het meest brede onderdeel - ik ben ervan overtuigd dat mijn buik/middel het dikste is.

Het groene touwtje is hoe breed het breedste stuk van mijn lichaam is, dus wat de omtrek zou zijn als er een koker over je heen gehaald word. Omdat ik vooral op mijn buik gefocust was, werkte dat niet helemaal :) en zijn we maar verder gegaan met mijn buik.

Het donkerblauwe touwtje is hoe breed ik zou willen dat het was --> omdat ik vooral op mijn buik gefocust was, gaat het eigenlijk alleen maar over mijn buik/middel (Had niet door dat bv. schouders meer ruimte innemen...)

Het middelste, rode, touwtje geeft hier aan hoe breed mijn buik/middel is... Best opvallend, en confrontrerend, dat dat eigenlijk bijna niets is - en ruim 1/3e kleiner dan hoe ik zou willen dat het was... ...En ik me ondanks dat dus zo verschrikkelijk dik zie.

Omdat ik er zo erg van overtuigd ben dat ik zo verschrikkelijk dik ben, en dat ook zie en voel, is de reden dat ik maar niet wilde stoppen met afvallen. Immers... Hoeveel gewicht ik ook verlies/verloor, ik bleef altijd te dik en er kon altijd nog wel iets vanaf...


En dan de 2e foto; dit is mijn linker bovenbeen... Een van de andere lichaamsgebieden waar ik een groot probleem mee heb: Ik zie dat mijn bovenbenen echt verschrikkelijk dik zijn, en ik HAAT het.

Anyway, het onderste donkerblauwe touwtje geeft aan hoe dik ik denk dat mijn bovenbeen is. Het touwtje daarboven geeft aan hoe dik ik zou willen dat hij is...
...En het touwtje daar weer boven geeft aan hoe dik mijn bovenbeen in werkelijkheid is.

Okay, de schaal is een beetje de mist ingegaan door de foto enzo. Maar toch, ook hier is het opvallend dat mijn been echt een heel stuk dunner is dan wat ik zie - En zelfs nog dunner dan hoe ik zou willen dat het zou zijn.

Wat ik hiervan heb geleerd, is eigenlijk dat ik misschien wel een beetje heel erg dun ben - vooral mijn middel is vrijwel niets meer. Tegelijkertijd blijf ik het moeilijk vinden om te geloven, ook al ligt het bewijs daar op de vloer (En op de foto).

Hopelijk trekt ook dat lichaamsbeeld ooit iets beter bij, zodat ik eindelijk eens normaal naar mezelf zou kunnen kijken...

Asperger voor beginners, eens zien of een plaatje duidelijkheid geeft.


"Your neurodiverse (Aspie) score: 159 of 200
Your neurotypical (non-autistic) score: 39 of 200
You are very likely neurodiverse (Aspie)"

Vanochtend ben ik op internet (weer eens) deze test tegengekomen op een Facebookpagina, en heb hem uit nieuwsgierigheid gemaakt.
http://rdos.net/eng/Aspie-quiz.php Hier te vinden; ik heb de Engelse gedaan.. Heb een paar maanden geleden de Nederlandse gemaakt, maar ergerde me kapot aan de slechte vertalingen.

Maar goed, ik dacht, plaatjes zeggen meer dan 10000 woorden dus misschien dat dit jullie duidelijker kan maken wat Asperger eigenlijk voor mij betekent.

Eigenlijk maakt het dit duidelijk: Het is zoveel meer dan 'een beetje' sociaal onhandig zijn.
Het beïnvloedt mijn perceptie (waarneming/interpretatie van gebeurtenissen), communicatievaardigheden, de manier waarop ik functioneer en reageer op (sociale) gebeurtenissen en in groepen.

Kortom, de hele manier waarop ik informatieverwerk is anders.

zaterdag 4 oktober 2014

Asperger voor beginners - De definitie.

Regelmatig vraag ik mij af of jullie eigenlijk wel weten wat Asperger is/betekent. Vandaar dat ik eigenlijk al een paar maanden rondloop met het idee om dit d.m.v. een serie berichten duidelijker te krijgen; of in elk geval wat het voor mij betekent.

Vandaag het eerste deel, De definitie (Volgens de DSM-IV, met dank aan wikipedia :p)

De definitie.
Het DSM-IV geeft de volgende criteria (299.80):
  • A. Kwalitatieve tekortkomingen in de sociale interactie, wat blijkt uit minimaal twee van de volgende criteria:
    1. Duidelijke tekortkomingen in verschillende vormen van niet-verbaal gedrag, zoals rechtstreeks oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding en gebaren in sociale context.
    2. Onvermogen tot het aangaan van relaties met leeftijdgenoten die bij het ontwikkelingsniveau passen.
    3. Ontbreken van het spontaan delen van vreugde, interesses of prestaties met anderen (bijvoorbeeld geen voorwerpen tonen, geven of aanwijzen).
    4. Gebrek aan sociale of emotionele wederkerigheid.
  • B. Beperkte herhaalde en stereotiepe gedragspatronen, interesses en activiteitenpatronen, wat blijkt uit minimaal een van de volgende criteria:
    1. Overheersende preoccupatie met een of meer stereotiepe en beperkte interessepatronen die afwijkend is in intensiteit of aandachtsgebied.
    2. Duidelijk inflexibel vasthouden aan niet-functionele routinehandelingen of rituelen.
    3. Stereotiep en herhaald motorisch gedrag (bijvoorbeeld fladderen of draaien van handen of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam).
    4. Duidelijke preoccupatie met onderdelen van voorwerpen.
  • C. De aandoening leidt tot klinisch significante tekortkomingen op sociaal of beroepsmatig gebied of andere belangrijke terreinen.
  • D. Er is geen klinisch significante achterstand in de taalontwikkeling (bijvoorbeeld woorden op tweejarige leeftijd, zinnen op driejarige leeftijd).
  • E. Er is geen klinisch significante achterstand in de cognitieve ontwikkeling of in de ontwikkeling van zelfhulpvaardigheden, aanpassingsgedrag (sociale interactie niet meegerekend) en de nieuwsgierigheid naar de omgeving.
  • F. Er is niet voldaan aan de criteria voor een andere pervasieve ontwikkelingsstoornis of schizofrenie.
Pervasief - Wat betekent dat eigenlijk?

Een pervasieve ontwikkelingsstoornis, waar alle autisme spectrum stoornissen (ASS) onder vallen, wijst op het volgende;
"Een diep doordringende stoornis" (Het heeft grote invloed op mijn motoriek, sociale vaardigheden, spraak, manier van denken, inlevingsvermogen, verbeeldingsvermogen, interesses, zintuigen/prikkelingen...)

Het is dus niet een kwestie van 'Een beetje onhandig in sociaal contact' of 'Een beetje lompe manier van bewegen'. Het is veel ingrijpender dan dat; ook al is dat voor anderen vaak niet zichtbaar!

vrijdag 3 oktober 2014

Ik wil naar huis!!

Tsja, het is ongetwijfeld niemand opgevallen maar, tegen de afspraken in, heb ik mijn blog enzo verwaarloosd... Sorry!

Hoe het nu gaat? Tsja... Ik wil naar huis!!! En niet zo'n beetje ook!

Opa en oma zijn echt heel erg lief, vriendelijk etc. etc. maar ik wil gewoon zo graag weer terug naar mijn eigen huis, mijn eigen ritme, mijn eigen dingetjes...

Behandeling
Zoals je misschien wel (Of juist niet) weet:
Een week of 3 geleden ben ik met de eerste fase groep AN/BN bij PsyQ gestopt. In de eindevaluatie was afgesproken dat ik;

  •  In elk geval nog een aantal gesprekken krijg om samen een terugvalpreventie plan te maken (En dit ook in een systeemgesprek ga bespreken. Yippie. Dus, bij deze: Jullie kunnen ooit weer eens een systeemgesprek verwachten.)
  • PMT (= psycho-motorische therapie) individueel ga krijgen. Dit om iets aan mijn (schijnbaar) verstoorde lichaamsbeeld proberen te doen, maar ook om me te leren om om te gaan met het eeuwige gevoel dat ik te dik ben zonder dat ik gelijk moet gaan afvallen.
  • Diëtiste; het advies is om contact op te gaan nemen met mijn oude diëtiste, van voor PsyQ, maar hoe meer ik er over na denk hoe maar ik twijfel of dat wel een goed idee is. Hmmms, toch maar een mailtje sturen naar de diëtiste van PsyQ om daarover te praten.
  • Een gesprek met de psychiater van PsyQ gehad, die trouwens echt ontzettend lief/aardig is, over hoe PsyQ alles terug moet gaan koppelen naar Delfland.
Delfland:
  • A.s. dinsdag een gesprek met mijn psychiater daar, komt neer op medicijncontrole (De prozac was een tijdje geleden naar 30 i.p.v. 20 mg verhoogd.)
  • Momenteel om de paar weken een gesprek met mijn behandelaarster daar.
  • Woensdag een intake om te kijken of ik mee kan doen aan een groepsbehandeling voor zelfbeeld. Even afwachten wat daaruit komt, omdat de kans is dat ik door mijn Asperger te weining inbeeldingsvermogen heb. Ben benieuwd.
Been:
Ik zit alweer bijna 3 weken met een brace om mijn been. Dit is zeg maar gips dat met klittenband vastzit; hierdoor kan ik mijn enkel en knie vrij bewegen en hoef ik niet meer tegen trombose te spuiten, yay! :)

Er zit, nog altijd, een lelijke drukwond op mijn rechterhiel, maar ach, komt ook wel weer goed.

Verder:
Het gaat op zich best goed, enige puntje is dat ik naar huis wil, en niet zo'n beetje ook.
Ik ben zo moe van het op de bank slapen, ik mis gewoon mijn eigen huis, mijn eigen dingetjes, etc.

Ik heb zelf in mijn hoofd dat ik maandag gewoon weer thuis wil gaan slapen; oma houd het alleen af met "Wacht nou maar eerst af met wat de dokter zegt." "Je hebt hier zoveel spullen, je vader moet je helpen verhuizen..."  "Rustig".

Ik snap ook wel dat ze niet wilt dat ik te snel ga enzo, maar.... Ik wil verdorie eindelijk naar huis!!

Ik ging begin augustus weg voor een dag of 4; ondertussen ben ik al bijna 2 maanden van huis weg. :(