maandag 21 juli 2014

Dik.

Dik...

Dat is hoe ik me voel, gigantisch dik. Of, zoals ik vaak aan mijn psychiater heb proberen uit te leggen: 'Ik zie eruit als een hoogzwangere zeekoe met obesitas.' En, tsja, dat is heel erg dik.

Vandaag: Ik had haast en liep van de metro naar PsyQ toe. En, BAH, ik ben zo afschuwelijk, walgelijk DIK.
Ik loop, en ik voel alles wiebelen, zo vies! Het doet ook fysiek pijn.
En ik wil het er allemaal weer af hebben, zo snel mogelijk!!

Wat is er gebeurd? Geen idee: Gisteren, zondag dus, had ik een rotdag. Geen echte aanleiding maar ik voelde me gewoon down/somber.

's Avonds: Hoopte het op te vangen door 2(!) schaaltjes vla i.p.v. 1 --> Hielp niet.
20:00: Tijd voor het avond TD. Dan maar 2 crackers met nutella/speculoos i.p.v. 1 cracker + een appel...

...Hielp ook niet. Wat dan? Een boterham?! Tsja, 2 boterhammen met chocolade pasta kunnen toch geen kwaad...? Oh kut, dat helpt ook al niet, ik moet nog 2 boterhammen eten, en nog 3...

Gevolg: Uiteindelijk heb ik gisteren zo'n 8 boterhammen met 'fout' beleg (speculoos/nutella/hagelslag) naar binnen gepropt. Ja, ik was wel rustiger, maar voor wat voor prijs?

Vandaag voel me ik NOG rotter, zou ik het liefste uiteindelijk helemaal niet meer eten, en ben ik vooral een monsterlijk wezen.

"Tsja meid, dan had je gisteren die boterhammen maar niet moeten eten" hoor ik jullie haast denken. Helaas werkt dat niet zo: Het is niet zozeer een keus maar iets dat MOET. Op zo'n moment MOET ik eten, wat het is maakt eigenlijk niet zozeer uit, zolang het maar voldoening geeft of binnen handbereik is. Gisteren waren het 8 boterhammen, maar het hadden ook (zoals in het verleden) een paar bakken Ben & Jerry's, een aantal afhaalmaaltijden, een zak aardappelkroketten of wat dan ook kunnen zijn.

Probeer het te vergelijken met een alcoholist of een drugsverslaafde: Op het moment dat zij verslaafd zijn is het ook geen keus meer, maar een dwang om te gebruiken, of je nu wel of niet wil.
Helaas is eten dus iets wat niet te vermijden is.

Vandaag:
Tsja, ik voel me dus klote. Of eigenlijk: Nee, ik voel eigenlijk vrij weinig, al weken, en dat bevalt prima.

PsyQ: Afgesproken dat ik de komende week blijf eten zoals nu is afgesproken.

Daarna: Naar huis,  en zelfs mijn middag TD (fruit + taaikorstje) niet geskipped!

Maar belangrijker: Ik heb schijnbaar in de metro besloten dat ik vanavond paëlla of kip Jambalaya ga eten, en hier ook voor naar de Jumbo gefietst toen bleek dat de supermarkt hier de ingrediënten niet had.

2 opmerkingen:

  1. Is je avondeten nog gelukt?
    Ik vind het nog altijd goed dat je je meestal aan dat schema kan housen, hoor. En zeker dat je dan nog redelijk gezonde tussendoortjes eet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha ja, was nog gelukt :)
    Begin door de wereldgerechten langzamerhand ook weer een vooraadje ik-heb-geen-zin-om-te-koken bakjes in de vriezer te verzamelen, altijd handig :)

    BeantwoordenVerwijderen