In het kader 'Alle beginnetjes zijn moeilijk, dus dit ook' maar een flauw openingsberichtje.
Mijn naam, hier in elk geval, is dus 'Raenaece', ik ben 26 jaar oud en woon in Vlaardingen samen met mijn kat. Misschien wel dubbel dat hier enerzijds hele persoonlijke dingen op komen maar ik tegelijkertijd niet terug gevonden wil worden onder mijn eigen naam in google, maar hey, who cares :)
En, oh ja, ik heb een aantal labeltjes met om te beginnen het 'Syndroom v Asperger' en (schijnbaar) anorexia nervosa, purgerend subtype...
Voor mij is het nog steeds moeilijk om te bevatten dat ik het labeltje anorexia erbij gekregen heb, immers, mijn bmi is nooit onder de 17,5 geweest en ik ben nooit voor langer dan 3 maanden gestopt met menstrueren... Maar goed, Delfland houd al jaren eetstoornis nao aan en PsyQ dus anorexia.
Ergens geeft het, heel stiekem, een goed gevoel dat ik toch echt anorexia heb; ook al besef ik me dondersgoed dat het helemaal niet goed is, alle eetstoornissen ernstig zijn en blablalbla maar tegelijkertijd geeft het ook een soort erkenning, dat ik WEL erg genoeg ben. Tot nu toe voelde ik me altijd mislukt, en dan ook nog eens een mislukte eetstoornis: Ik ben te zwaar voor anorexia en eet te weinig voor boulimia.
Tsja... Het gaat er altijd niet even logisch aan toe in mijn hoofd :)
In elk geval is dit dus mijn blog. Dus, als iemand dit leest, Hoi! Als mensen reacties achterlaten, nog leuker!
De reden dat ik begin met een blog is voornamelijk voor mezelf: Omdat ik merk dat schrijven me helpt om mijn gedachten op een rijtje te zetten en de socio van PsyQ vanmorgen toevallig een opmerking maakte dat ik zo goed schrijf in mijn eetdagboekje en ik ook zo'n type ben voor een blog.
Dat, en het feit dat me vrijdag in een systeemgesprek min of meer is opgedrongen dat ik elke week een nieuwsbrief naar mijn vader/broertje moet sturen over hoe het gaat, en ik dat eigenlijk totaaaaaaal niet zie zitten:
Een nieuwsbrief over hoe het wel/niet gaat is, voor mij, te vaag, te geforceerd, te onpersoonlijk.
Dus, Sander en papa: Bij deze jullie 'nieuwsbrief'.
Maar, denk eraan: Dit is mijn plekje. Ik bepaal wanneer ik schrijf (Probeer wel minimaal 1 keer per week aan te houden) en wat ik wel of niet kwijt wil. Tegelijkertijd is dit denk ik voor jullie ook de beste manier om te checken hoe het gaat; vooral omdat ik me op een toetsenbord/papier beter uit kan drukken, en beter na kan denken dan wanneer ik praat.
Hou er alleen wel rekening mee dat niet alles wat ik schrijf jullie even goed zal gaan bevallen...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten